Mijn 2024 | Jaar vol teleurstellingen voor Vollering: ‘Mijn lijf zat vol met stress’.
2024 loopt ten einde. Tijd om in onze traditionele eindejaarsserie terug te kijken op een bewogen jaar. Vandaag: wielrenster Demi Vollering.
“Blijkbaar ben ik egoïstisch”, lacht Vollering als een boerin met kiespijn haar WK-deceptie weg. In die ene wedstrijd kwam alle onrust van het hele jaar eruit. “Ik wilde zó graag winnen dat ik te bang was om te verliezen.”
Want na een geweldig 2023 met onder andere de overwinning in de Tour de France, Luik-Bastenaken-Luik en Strade Bianche waren de verwachtingen hooggespannen voor 2024. Al helemaal omdat haar grote concurrente Annemiek van Vleuten met pensioen was gegaan. Toch won ze al die wedstrijden dit jaar niet.
Toen daarna ook het WK uitliep op een fiasco, werd de toprenster niet gespaard. “Dom, egoïstisch gereden”, “beschamend slecht, België mag je hebben” en “ze moeten je nooit meer een racefiets geven”, reageerden mensen op haar Instagrampagina. Ook traditionele media waren hard.
Vollering verdween even van de radar. “Gelukkig vinden de mensen dicht bij me niet dat ik egoïstisch ben”, zegt ze maanden later.
Worstelen
“Ik was met veel gebeurtenissen aan het worstelen voor dat WK”, geeft Vollering toe. “Mijn emoties stuurden me daardoor de verkeerde kant op. Ik ben een gevoelsmens, ik maak mijn keuzes op emotie, en vaak bezorgt dat me veel moois. Die dag in Zürich niet.”
Voor Vollering is het WK het slotstuk van een jaar vol tegenslagen.
De eerste tik die ze dit jaar te verwerken krijgt, komt al in maart. Een paar dagen voor de Ronde van Vlaanderen. Het seizoen is nog maar amper begonnen en SD Worx-ploegleider Danny Stam maakt al wereldkundig dat Vollering zijn ploeg na 2024 gaat verlaten.
“Ik was nog helemaal niet klaar voor dat nieuws”, zegt Vollering. “Dat zorgde voor veel stress in de eerste maanden van het seizoen.”
Onzekerheden
“Na het voorjaar kwam ik wat tot rust, maar er bleven eigenlijk het hele seizoen wat onzekerheden plakken bij me. Het was echt niet niks om SD Worx te verlaten. Ik heb vier jaar met veel plezier bij die ploeg gereden.”
Na het verrassende nieuws komt Vollering weer wat in haar ritme. Ze wint onder meer de Vuelta, maar haar grote piekmoment moet dan nog komen: de Olympische Spelen en de Tour de France in de maand augustus. De wegwedstrijd op de Spelen ontvouwt zich op zo’n manier dat Vollering geen rol van betekenis kan spelen in de finale, maar in de Tour doet ze zoals verwacht voorin mee.
Ze wint de tijdrit in Rotterdam en verliest in de eerste dagen nergens onnodig tijd. Met de gele trui om haar schouders gaat ze de vijfde etappe in. Maar daar gaat het mis. In een snelle bocht naar links valt ze en blijft ze lang liggen.
Op Mischa Bredewold na rijden de andere rensters van SD Worx door. Ploeggenoot Blanka Vas wint de etappe vanuit de kopgroep en ook Lorena Wiebes eindigt voor Vollering, in het peloton. De kopvrouw beperkt in de laatste kilometers in haar eentje de schade.
Met, zo blijkt later, een gebroken stuitje. Ze verliest 1.53 minuten op Kasia Niewiadoma, maar daar lijken ze zich binnen de ploeg niet druk om te maken. Die tijd wint Demi wel terug in de bergen, wordt er gedacht.
Dat lukt niet. Na een zenuwslopend secondenspel op Alpe d’Huez komt Vollering slechts vier seconden tekort voor de Tourzege. Het geel gaat naar Niewiadoma.
In de ploeg weet niemand dan nog van de blessure waar Vollering mee kampt. “Ik hield na de Tour veel pijn en ging naar het ziekenhuis voor foto’s. Daar kwamen we achter de breuk.”
“Het had tijd nodig om te helen, maar die tijd had ik niet want ik wilde naar het WK. Ik moest alle impact vermijden en mocht niet hardlopen, geen krachttraining doen en eigenlijk was sprinten ook uit den boze.”
Nieuwe val
Toch rijdt ze de Ronde van Romandië in voorbereiding op het WK. Daar valt ze weer. “Dat gaf erg veel stress, want ik mocht absoluut niet nog eens op mijn stuitje vallen. Ik moest er mijn weg in vinden. Wat kan eigenlijk wel? En hoe ga ik goed zijn op het WK?”
Wonder boven wonder is ze ontzettend sterk op het WK, dat nota bene in haar thuisland Zwitserland gehouden wordt. “Ik was zo blij dat ik in orde was, maar daardoor blokkeerde ik mentaal volledig, denk ik.”
Vollering moet winnen van zichzelf, na alle tegenslagen. Ze geeft landgenoten de opdracht om achter andere, vooruitgeschoven teamgenoten aan te rijden en zet zichzelf in de finale schaakmat door de snellere Lotte Kopecky terug in kansrijke positie te brengen. Waarna de Belgische er inderdaad met de winst vandoor gaat.
“Ik smeet met mijn krachten en maakte een aantal fouten. Dat besefte ik direct na de finish, maar dan doe je er niets meer aan. Hoe groot de fouten ook zijn, je leert ervan. Daar houd ik me aan vast richting de komende jaren.”
FDJ-Suez
Volgend seizoen rijdt Vollering in Franse dienst, voor FDJ-Suez. Pas een maand na het WK maakte die ploeg wereldkundig dat de renster had getekend, terwijl ze het zelf al maanden wist. Na de Tour de France ging ze zelfs al met haar nieuwe trainers werken.
“Ergens na het voorjaar wist ik dat ik daar wilde gaan rijden. Ik liep na het eerste gesprek met een grote glimlach de deur uit en voelde het vuur bij die ploeg.”
Het komende jaar gaat er wel wat anders uitzien dan dit jaar. “We werken vooral met carrièredoelen en minder met seizoensdoelen. Concreet houdt dat in dat ik net als Tadej Pogacar en Mathieu van der Poel minder wedstrijden ga rijden, maar wel bijna overal waar ik start in topvorm ben.”
“Dat vind ik spannend, maar ik ben er wel heel benieuwd naar. Mijn hoofddoelen worden in ieder geval weer de Ardennenklassiekers en de Tour de France.”
“Opnieuw de Tour winnen is namelijk superbelangrijk voor mij.”
Bovenstaande informatie komt van Sportredactie NOS.
